7.11.2025 roku o godzinie 19:00 w Zachęcie - Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie, odbędzie się otwarcie wystawy "Obraz w ruchu", na której zaprezentowane zostaną dwie realizację prof. Elżbiety Jabłońskiej z Katedry Rysunku: "Gry domowe" oraz część tryptyku "Supermatka". Kurator: Audrius Pocius
Obraz w ruchu – wystawa zorganizowana z okazji 25-lecia Fundacji Sztuki Polskiej ING – opowiada o kolekcjonowaniu jako geście skierowanym ku przyszłym pokoleniom. Kolekcja Fundacji, zgodnie ze statutem, w razie zakończenia jej działalności zostanie przekazana do Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki, stając się częścią dobra wspólnego.
Ekspozycja stawia pytanie: jak dziedziczy się dziedzictwo? Pokazuje kolekcję jako dynamiczny portret ostatnich 25 lat – zapis wartości, nadziei i przekonań, które kształtują współczesną kulturę. Zestawia prace ze zbiorów Fundacji z dziełami artystek i artystów z nią związanych oraz z innych kolekcji, podejmując temat granic własności i roli instytucji w życiu publicznym.
Wystawa podkreśla, że dziedzictwo to nie statyczny zbiór, lecz proces przekazywania i dialogu między pokoleniami. Wspólnie z Fundacją ING Dzieciom projekt rozwija wątek edukacyjny – poprzez warsztaty dla młodzieży przygotowane z zespołem Zachęty i Szkołą Kreatywności z Wilna. Ich rezultaty zostaną zaprezentowane podczas drugiego otwarcia wystawy w styczniu 2026 roku.
Na wystawie będą prezentowane dwie prace prof.Elżbiety Jabłońskiej:
- "Gry domowe" (2002) z kolekcji Fundacji Sztuki Polskiej ING
- część tryptyku "Supermatka" (2002) z kolekcji Stowarzyszenia „Zachęta Sztuki Współczesnej” w Szczecinie, obydwie z roku 2002.
W swoich wczesnych pracach Elżbieta Jabłońska z ironią i czułością podejmuje temat macierzyństwa, traktując codzienność jako przestrzeń artystycznej i społecznej refleksji. W Tryptyku Supermatka artystka przedstawia siebie w roli superbohaterki wykonującej zwykłe, opiekuńcze gesty wobec dziecka. Kostium i konwencja popkulturowego wizerunku łączą się tu z doświadczeniem zmęczenia, troski i odpowiedzialności, ukazując paradoks współczesnych oczekiwań wobec kobiet – by były jednocześnie silne, perfekcyjne i niewidzialne.
W Grach domowych Jabłońska przenosi intymny obraz rodziny w przestrzeń publiczną, w ramach projektu Galerii Zewnętrznej AMS. W ten sposób afirmuje wartość pracy opiekuńczej i emocjonalnej, zwykle pomijanej w sferze społecznej. Dom staje się miejscem działania, a codzienne relacje – materiałem sztuki.
Obie realizacje wpisują się w nurt sztuki krytycznej i feministycznej, lecz unikają tonu konfrontacji. Pojawia się tu empatia, humor i autoironia. Jabłońska przekształca własne doświadczenie w gest symboliczny: pokazuje, że troska, wspólnota i relacyjność mogą stać się przestrzenią twórczą, a macierzyństwo – figurą siły i uważności.