Zapraszamy do zapoznania się z twórczością Iwony Lemke-Konart, absolwentki Wydziału Sztuk Pięknych UMK. Wydarzenie zatytułowane "SZ(T)UKA KOBIET. Odkrywanie, odzyskanie, przywracanie, wznawianie" odbędzie się pod hasłem „czym, straciłam, najbardziej, zyskałam, najczęściej, gdzie, czym, prola”. Zaprezentowane zostanie 24.11.2023 r. od godz. 17.00 w galerii BWA w Bydgoszczy w formie pokazu filmów artystki.
Organizacja wydarzenia: Dorota Chilińska (opieka kuratorska), Stowarzyszenie Teatralne Juvenkracja, Galeria Miejska BWA w Bydgoszczy.
Miejsce: Galeria Miejska BWA, ul. Gdańska 20, Bydgoszcz.
Twórczość Iwony Lemke-Konart, konceptualistki, performerki, fotografki, autorki filmów, przedstawicielki awangardy lat 80. XX w., stała się punktem wyjścia do dyskusji wokół tematu znikania artystek z historii sztuki, tworzących kobiet, które podobnie jak Iwona Lemke-Konart zostały wymazane z patriarchalnego zapisu artystycznych dokonań. Zaproszone gościnie: Ewa Ziembińska, Kamila Klamut-Pawlik, Anka Leśniak, Julia Kusiak, Urszula Chowaniec, reprezentantki różnych dziedzin: sztuk wizualnych, teatru, literatury, będą się dzielić swoimi naukowymi doświadczeniami, ale również wspólnie zastanowią się nad mechanizmami unieważniania historycznej roli kobiet, ich dorobku i pamięci oraz nad sposobami przywracania ich obecności. Dyskusję poprowadzi Dorota Chilińska.
Iwona Lemie-Konart urodziła się w Bydgoszczy. Dom jej dziadków, w którym spędziła sporą część dzieciństwa, mieścił się przy ulicy Chopina. Jej wczesnym medium była fotografia, potem zainteresowała się również filmem eksperymentalnym i performance. Na przełomie lat 70. i 80. artystka studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, na którym w latach 1980-1981 organizowała nieoficjalne spotkania młodych twórców pod hasłem: „Przypomnienie, przewidywanie”. Jej artystyczna aktywność oraz udział w plenerach w Miastku i Osieku przekładały się na szerokie kontakty z najciekawszymi twórcami i teoretykami tamtych czasów, między innymi artystami Łodzi Kaliskiej, Warsztatu Formy Filmowej, Grupy 111, Jackiem Kryszkowskim, z którym współpracowała w Toruniu, a także Jerzym Ludwińskim, Januszem Bogusławskim, Andrzejem Kostołowskim. Od wczesnych lat studenckich Iwona podejmowała artystyczną polemikę z artystami mainstreamowymi. Odnosiła się krytycznie do zdominowanego przez męskie patriarchalne relacje rynku sztuki, nierzadko używała również dużo subtelniejszej ironii jako środka wyrazu. Tworzyła autoportrety, fotografie socjologiczne, performance dokamerowe, filmy eksperymentalne. W środowisku uczelnianym spotkała się z całkowitym niezrozumieniem, a nawet ostracyzmem. W roku 1985 artystka wyjechała do Kanady, co przerwało ciągłość jej kariery artystycznej. W opracowaniach na temat sztuki lat 80., a w szczególności Kultury Zrzuty, nazwisko Lemke pojawia się, jednak nie na tyle często, co na przykład współpracującego z nią Kryszkowskiego. Po dwutysięcznym roku na nowo wzrosło zainteresowanie sztuką artystki, a jej filmy prezentowane były na wystawie w „Architecture of Gender: Contemporary Women’s Art in Poland. The Kitchen” w Nowym Jorku oraz pokazach w Warszawie, Berlinie, Londynie, Tokyo. https://iwonalemkekonart.wordpress.com/
Projekt współfinansowany przez Miasto Bydgoszcz.