W Wydawnictwie Naukowym UMK ukazała się monografia autorstwa prof. Janusza Krawczyka pt. "Nazwać, żeby ocalić. Klasycy myśli konserwatorskiej wobec reliktów przeszłości".
Autor podejmuje problematykę wpływu nauk przyrodniczych, społecznych i humanistycznych na kształtowanie teorii konserwatorskich, a w szerszym aspekcie - także na postawy i poglądy konserwatorskie. Monografia podsumowuje wyniki analizy tekstów tych autorów, których koncepcje pozostają ważnym odniesieniem dla tradycjonalistycznego nurtu współczesnej refleksji konserwatorskiej. W odróżnieniu od utrwalonych w literaturze przedmiotu schematów interpretacyjnych, w przedstawionych rozważaniach przesunięto akcenty z zagadnień dotyczących ewolucji zasad i metod postępowania konserwatorskiego na problematykę historycznej i kulturowej zmienności tych kryteriów, które przesądzały o wartościowaniu reliktów przeszłości. To nowe ujęcie, w dużo większym stopniu uwzględniające aktywną rolę języka w kształtowaniu postaw konserwatorskich, pozwoliło na powiązanie dziejów europejskiej myśli konserwatorskiej z przemianami kulturowego obrazu świata w epoce nowoczesności. Rozdziały książki zostały poświęcone takim ważnym dla konserwatorstwa postaciom, jak: Félix Vicq-d’Azyr, Eugène Emmanuel Viollet-le-Duc, John Ruskin, Camillo Boito, Alois Riegl, Gustavo Giovannoni i Cesare Brandi.