Informujemy, że wpłynęło zgłoszenie na stanowisko Dziekana Wydziału Sztuk Pięknych na kadencję 2024−2028 od dr. hab. Jacka Tylickiego, prof. UMK. Spotkanie wyborcze z kandydatem i Współpracownikami odbędzie się we wtorek 14 maja 2024 roku, o godzinie 11:30 w Sali Tymona.
Poniżej list kandydata do społeczności Wydziału (list w formacie pdf do pobrania TU).
Razem dla Wydziału…
Szanowni Państwo, Koleżanki i Koledzy,
postanowiłem kandydować w wyborach na stanowisko dziekana Wydziału Sztuk Pięknych. Myślę, że jest to właściwy moment, aby używając odpowiednich narzędzi stworzyć warunki do uwolnienia tkwiącego w społeczności naszego wydziału potencjału naukowego, kreatywności artystycznej i organizacyjnej. Wprowadzając jasne i przejrzyste mechanizmy działania chciałbym w większej mierze oddać w Państwa ręce inicjatywę dotyczącą indywidualnego rozwoju; widzę także konieczność zatroszczenia się o bazę lokalową i szeroko rozumianą infrastrukturę. Jestem przekonany, że tym sposobem wzmocnimy pozycję naszej instytucji, budując jej czytelny, pozytywny wizerunek w kraju i za granicą. Sądzę też, że najlepiej można to osiągnąć drogą organiczną, systematycznych, rozważnych działań, bez zbędnych rewolucji, przy utrzymaniu stabilności rozwoju. Takiego zadania na najbliższe lata chciałbym się podjąć, mając świadomość wszystkich trudności, ale – szczęśliwie – znalazłem doświadczonych, reprezentujących proporcjonalnie skład naszego środowiska Współpracowników, którzy tę wizję podzielają. Ponieważ wszyscy pragniemy poświęcić się budowie mocnej pozycji Wydziału, wierzę iż w konsultacji z Państwem i przy Państwa pomocy możemy zapewnić naszej wspólnocie w nadchodzącym czasie pełną funkcjonalność.
O mnie i moich Współpracownikach:
Dr hab. Jacek Tylicki, prof. UMK
kandydat na dziekana oraz przedstawiciela kolegium dziekańskiego ds. nauki
Dr Anna Wójcicka
kandydatka na prodziekan ds. studenckich
Prof. dr hab. Dariusz Markowski
kandydat na prodziekana ds. kontaktów z otoczeniem społeczno-gospodarczym oraz pozyskiwania funduszów zewnętrznych
Prof. dr hab. Kazimierz Rochecki
kandydat na prodziekana ds. artystycznych, promocji oraz rozwoju infrastruktury.
Do czego dążymy?
- W dziedzinie twórczości naukowej i artystycznej:
Z uwagi na to, że każdy z nas ma w reprezentowanej przez siebie dyscyplinie ugruntowaną pozycję zawodową oraz liczne kontakty zewnętrzne,będziemy promować kontakty i współpracę na poziomie personalnym i instytucjonalnym, także z ośrodkami poza Polską, jak też udostępniać możliwości uzyskiwania stypendiów i staży, w tym mniej znanych. Będziemy inicjować i wspierać przedsięwzięcia artystyczne oraz naukowe w ramach Wydziału i poza nim (np. wystawy, działania i projekty artystyczne, konferencje, publikacje). Zależy nam na zatrudnianiu najlepszych doktorantów i szybkich awansach przedstawicieli młodej kadry, nie zapominając o zasługach pracowników starszego pokolenia i wykorzystując odpowiednio nasz potencjał ludzki. Postaramy się – zgodnie z wolą wielu pracowników merytorycznych - rozpoznać możliwości rozdzielenia administracyjnego dyscypliny Sztuki Plastyczne i Konserwacja Dzieł Sztuki na szczeblu centralnym, w porozumieniu z innymi uczelniami lub - na szczeblu uniwersyteckim - utworzyć wobec zapowiadanych zmian administracyjnych dwa odrębne Instytuty. Będziemy wpływać na ulepszenie sposobu funkcjonowania Wydawnictwa UMK.
- W dziedzinie dydaktyki i spraw studenckich:
Studentom proponujemy jako prodziekan solidną osobę, mającą dobrą orientację w ich problemach i otwartą na słuchanie uwag oraz postulatów. Będziemy popierać zmiany w programach nauczania mające na celu ich dostosowanie do wymogów aktualnego rynku pracy oraz stworzenie racjonalnego i optymalnego dla studiowania sposobu naliczania godzin dydaktycznych. Mamy też zamiar zachęcać prowadzących prace dyplomowe w dyscyplinie Nauki o Sztuce do powierzania studentom tematów związanych z twórczością artystyczną i twórcami z naszego Wydziału. Zatroszczymy się o rozbudowę pomieszczeń socjalnych – tak by przynajmniej w jednym z nich istniała możliwość prowadzenia gastronomii.
- W dziedzinie administracji i finansowania:
Większość z nas sprawowała już funkcje administracyjne i społeczne, także poza naszą uczelnią, stąd wiemy, jak istotne są w tym obszarze przejrzyste, uważne i sprawiedliwe działania – i tak też zamierzamy je prowadzić. Zależy nam na dobrych, profesjonalnych i koleżeńskich stosunkach międzyludzkich na Wydziale, w tym wobec osób z działu administracyjnego, inżynieryjno-technicznego oraz obsługi. W stosunku do całej kadry składającej się na naszą społeczność, będziemy też podejmować w sposób zdeterminowany starania o wzrost uposażeń, gdyż od lat jesteśmy w ramach uniwersytetu traktowani pod tym względem drugoplanowo. Zdobywania środków finansowych nie zamierzamy jednak ograniczać do budżetu uczelni, bowiem zwłaszcza dla obszaru działalności badawczej i artystycznej istnieje szereg alternatyw zewnętrznych, które mamy zamiar wykorzystywać. Zdajemy sobie sprawę, że poprawy wymaga szybka pomoc prawna przy podpisywaniu umów, dlatego rozważamy możliwość powstania wydziałowej komórki prawnej.
- W dziedzinie infrastruktury:
Naszym zamiarem jest nie tylko utrzymanie stanu posiadania, ale i poszerzenie bazy lokalowej Wydziału, zwłaszcza dla kierunków i Katedr, które w ostatnich latach były pod tym względem najbardziej poszkodowane. Wybudowanie nowych pomieszczeń, rozbudowa czy adaptacja istniejących obiektów, będących we władaniu uniwersytetu, przyniosłyby też możliwość urządzenia upragnionej od dawna wydziałowej galerii sztuki z odpowiednim zapleczem, która zapewniłaby wizytówkę należną naszemu środowisku. W szeregu miejsc potrzebne są pilnie remonty oraz inwestycje w wyposażenie, zwłaszcza modernizację i serwisowanie specjalistycznej aparatury badawczej i sprzętu komputerowego; mamy zamiar o to zadbać. Także i w odniesieniu do tych zamierzeń możliwe i wskazane jest pozyskiwanie funduszów zewnętrznych.
Szanowni Państwo!
Od starożytności znana była zasada „Concordia res parvae crescunt” („Poprzez zgodę małe rzeczy rosną”). Razem z Państwem, przy Państwa pomocy, chcielibyśmy jako zespół dziekański osiągnąć rzeczy znaczne. Liczymy na współpracę.
Poniżej nasze biogramy:
Dr Anna Wójcicka. Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Dyplom z malarstwa sztalugowego zrealizowała w roku 2006. Tytuł doktora sztuki otrzymała w 2012r. Od 2011 pracuje na Wydziale Sztuk Pięknych UMK, obecnie na stanowisku adiunkta w Katedrze Malarstwa. W swojej twórczości zajmuje się szkłem artystycznym, witrażem, malarstwem oraz rysunkiem. Własny dorobek artystyczny prezentowała na ponad trzydziestu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą (Niemcy, Serbia, Ukraina) również tych o konkursowym, międzynarodowych charakterze (Międzynarodowy Konkurs Szkła im. Horbowego, 27 Międzynarodowy Wschodni Salon Sztuki). W swym zawodowym dorobku ma także realizacje konserwatorskie w dziedzinie witrażu. Jest członkinią Związku Artystów Szkła, współzałożycielką grupy artystycznej Pentapolis, wielokrotną współorganizatorką warsztatów artystycznych (m.in. w ramach Festiwalu Nauki i Sztuki). Jako opiekunka Koła Naukowego Witrażystów realizuje szeroko zakrojone działania organizacyjne związane z projektem edukacyjno-artystycznym „Potencjał”, którego jest inicjatorką. Skutkiem inicjatywy jest podpisane porozumienie o współpracy między Wydziałem Sztuk Pięknych UMK a Instytutem Ceramiki i Materiałów Budowlanych - Sieć Badawcza Łukasiewicz oraz pozyskanie środków finansowych na realizację pierwszej edycji projektu dla studentów naszego Wydziału w Krakowskiej Hucie Szkła. Jest także koordynatorką Galerii Antresola, gdzie w sposób skuteczny potrafi angażować studentów do działań pozaprogramowych i uwalniać ich twórczy potencjał. Jest cenionym i lubianym dydaktykiem. Pracując na rzecz Wydziału, wypełnia dodatkowe zadania związane z organizacją i realizacją celów dydaktycznych.
Prof. dr hab. Dariusz Markowski. Konserwator dzieł sztuki - kierownik Katedry Konserwacji-Restauracji Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej. W roku 1991 ukończył studia z konserwacji malarstwa i rzeźby polichromowanej na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W roku 1998 obronił pracę doktorską, a w roku 2003 uzyskał tytuł doktora habilitowanego. Profesor tytularny od 2011 roku. Założyciel i kierownik Zakładu Konserwacji i Restauracji Sztuki Nowoczesnej, przemianowanego w roku 2019 w Katedrę Konserwacji-Restauracji Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej. Kierownik Laboratorium Badań i Konserwacji Sztuki Nowoczesnej, działającym w ramach Centrum Badań i Konserwacji Dziedzictwa Kulturowego UMK w Toruniu. Pełnił na uczelni różne funkcje, m.in. był senatorem UMK, aktualnie jest przewodniczącym Rady Programowej kierunku konserwacja i restauracja dzieł sztuki. Autor 4 książek i ponad 90 artykułów w czasopismach krajowych i zagranicznych oraz szeregu prac konserwatorsko-restauratorskich, opinii konserwatorskich, projektów i programów konserwatorskich, analiz badawczych, ekspertyz autentyczności dzieł sztuki, badań techniki i technologii dzieł sztuki. Promotor prac dyplomowych, magisterskich i doktorskich, recenzent specjalistycznych artykułów konserwatorskich („Interdisciplinary Research on the Works of Art”, „International Journal of Young Conservators and Restorers of Works of Art”), pełnił również funkcję redaktora naukowego AUNC Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo (2010-2016). Prowadzi wykłady, seminaria magisterskie i konserwatorskie oraz zajęcia dyplomowe z konserwacji malarstwa sztalugowego dla studentów konserwacji malarstwa i rzeźby polichromowanej. Prowadził również ćwiczenia terenowe z konserwacji malarstwa ściennego.
Wypromował 4 doktorantów, obecnie jest promotorem 3 prac doktorskich (jednej w języku angielskim w ramach interdyscyplinarnej międzynarodowej szkoły doktorskiej Academia Copernicana, kolejnych w języku polskim i niemieckim w ramach współpracy z Fachhochschule w Poczdamie). W dorobku konserwatorskim obok konserwacji polichromii ściennych, ołtarzy w tym gotyckich i rzeźby polichromowanej ogromną większość stanowią obrazy sztalugowe w tym prace tak wybitnych artystów jak: Tycjan, Guido Reni, Rubens, Jan Matejko, Jacek Malczewski, Olga Boznańska, Leon Wyczółkowski, Władysław Strzemiński, Edward Dwurnik. Na uwagę zasługuje również konserwacja obrazów wielkoformatowych, w tym obrazów: Woły w zaprzęgu Jana Styki, będącego jednym z fragmentów pociętej Panoramy siedmiogrodzkiej; Klif Orłowski Mariana Mokwy, czy dwustronnego obrazu wielkoformatowego Andrzeja Wróblewskiego Dworzec na Ziemiach Odzyskanych / Treść uczuciowa rewolucji z Muzeum Narodowego w Poznaniu. Obraz po konserwacji eksponowany był na berlińskiej wystawie Obok. Polska - Niemcy. 1000 lat historii w sztuce na przełomie 2011 i 2012 roku. Zajmuje się również aspektem prawnym rynku sztuki. Pełni funkcję biegłego sądowego w zakresie badań techniki, technologii i konserwacji dzieł sztuki uczestnicząc w postępowaniach dotyczących autentyczności dzieł sztuki (m.in. odnalezionego obrazu Claude`a Monet Plaża w Pourville z Muzeum Narodowego w Poznaniu, czy odnalezionych zaginionych podczas II wojny światowej obrazów: pastelu Teodora Axentowicza „Kobieta w pawich piórach” z Zachęty, gotyckiego obrazu tablicowego „Męczeństwo św. Filipa” z Muzeum we Wrocławiu oraz obrazów i artefaktów z Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy). Jako konserwator uczestniczył w licznych nadzorach prac konserwatorskich, jak również pracach różnych organizacji i stowarzyszeń zajmujących się zagadnieniami ochrony dziedzictwa kulturowego. Jest członkiem Wojewódzkiej Rady Ochrony Zabytków przy Lubuskim Wojewódzkim Konserwatorze Zabytków, założycielem i prezesem Oddziału Bydgoskiego Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, przewodniczącym Rady Muzealnej Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy oraz członkiem Rady Muzeum Sopotu. Jako ekspert był członkiem zespołów oceniających środki ministerialne przyznawane muzeom przez Narodowy Instytut Muzeów i Ochrony Zbiorów oraz przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego na prace konserwatorskie, uczestniczył również w jury prestiżowego konkursu Sybilla - na Wydarzenie Muzealne Roku, jest to od lat najważniejsza forma uznania najwybitniejszych osiągnięć polskich muzeów realizujących zadania statutowe. Jest również rzeczoznawcą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w zakresie opieki nad zabytkami. Jest także przewodniczącym społecznej Rady ds. Estetyki Miasta przy Prezydencie Miasta Bydgoszczy. Kilkukrotnie wyróżniony przez Rektora UMK za działalność naukową i organizacyjną, odznaczony Złotą Odznaką „Za opiekę nad zabytkami”, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, srebrnym medalem za długoletnią służbę Prezydenta RP i srebrnym medalem Zasłużony Kulturze „Gloria Artis”. Prywatnie kolekcjoner sztuki polskiej przełomu XIX i XX wieku oraz terakotowych rzeźb Wacława Bębnowskiego. Uwielbia podróże, szczególnie w miejsca związane z historią i sztuką oraz muzykę klasyczną i rock symfoniczny. Jest również autorem poezji i kilku tekstów piosenek.
Prof. dr hab. Kazimierz Rochecki. Dyplom z malarstwa w 1985 roku, doktorat w 1994, habilitacja 1999, tytuł naukowy profesora w 2011 roku. Pracę na Wydziale rozpoczął w 1985 roku. Obecnie zatrudniony jest w Katedrze Malarstwa, prowadzi pracownię witrażu i szkła artystycznego. Pracował także na Politechnice Szczecińskiej (obecnie Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny) na kierunku Architektura Wnętrz i Otoczenia. Jego twórczość artystyczna obejmuje kilka dziedzin i często ma charakter interdyscyplinarny. Wykorzystuje media klasyczne, takie jak malarstwo, rysunek oraz nowe cyfrowe media, głównie do realizacji projektów multimedialnych, tworzenia wizualizacji, fotografii cyfrowej i realizacji filmów. Zajmuje się także projektowaniem i realizacją witrażu klasycznego, malarstwa ściennego oraz projektowaniem wnętrz, głównie w architekturze sakralnej. Jest autorem 44 wystaw indywidualnych. Uczestniczył w ponad 300 wystawach zbiorowych. Swoje prace i realizacje prezentował w kraju i za granicą m.in.: w Holandii, USA, Kanadzie, Niemczech, Francji, na Litwie, Ukrainie, w Danii i Słowacji. Stworzył ponad 150 monumentalnych witraży i blisko 40 wielkoformatowych malowideł ściennych we wnętrzach sakralnych. Jest autorem dziewięciu zrealizowanych projektów z zakresu architektury wnętrz - kompleksowego wystroju kościołów. Jego dzieła i realizacje znajdują się w obiektach sakralnych, muzeach, galeriach oraz kolekcjach prywatnych w Polsce, Francji, Niemczech, Holandii, Danii, Hiszpanii, Portugalii, Włoszech, Watykanie, Słowacji, Ukrainie, Litwie, Łotwie, Kanadzie, USA, Brazylii, Japonii. Za swoją twórczość był wielokrotnie nagradzany i wyróżniany. Jest także autorem, organizatorem i kuratorem wielu przedsięwzięć artystycznych, wystawienniczych i wydawniczych upowszechniających kulturę i sztukę, m. in. w latach 2000–2011 zainicjował i zrealizował sześć edycji Forum Malarstwa Polskiego, w którym uczestniczyło blisko stu polskich artystów malarzy, teoretyków sztuki i naukowców różnych dyscyplin, głównie profesorów polskich uczelni. Każda edycja składała się z cykli wystaw artystycznych, warsztatów, sympozjów i spotkań edukacyjnych oraz zaowocowała publikacją - „Zeszytami Forum Malarstwa Polskiego”, o łącznym nakładzie ponad 15 tyś. egz. W ramach FMP zrealizował ponad 80 wystaw w wielu ważnych instytucjach prezentujących sztukę polską. W duecie z żoną, prof. Mirosławą Rochecką, realizował projekty artystyczno-wystawiennicze i wydawnicze, które wniosły istotny wkład w rozwój sztuk pięknych w naszym kraju - np. „Międzynarodowa Wystawa Ars Principia” (2014), „Wystawa Sztuki Współczesnej Projekt 966” (2016), czy „Międzynarodowa Wystawy Sztuki Współczesnej Znaki Apokalipsy” (2020) zrealizowana w Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu. Pełnił na uczelni różne funkcje, m.in. był senatorem UMK (2008–2012) i członkiem zespołu przy JM Rektorze, przygotowującego strategię rozwoju na lata 2011–2020. Aktualnie jest przewodniczącym rady programowej kierunku malarstwo. Kierował też wielokrotnie pracami różnych komisji wydziałowych i kierunkowych oraz sprawował zewnętrzne funkcje kierownicze i zarządcze m.in. jako prezes Fundacji Malarstwa Polskiego, dyrektor artystyczny Forum Malarstwa Polskiego. Był też doradcą w sprawach strategii marketingu firmy Talens Polska. Jest promotorem ponad trzydziestu prac dyplomowych i trzech doktoratów. Ponad dziesięciokrotnie powoływany był na recenzenta przez Centralną Komisje do Spraw Tytułów i Stopni Naukowych (obecnie Rada Doskonałości Naukowej); w zdecydowanej większości były to recenzje przewodów profesorskich pracowników akademii sztuk w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Katowicach i Wrocławiu, a także wydziałów artystycznych uczelni w Lublinie, Rzeszowie i Częstochowie. Jest rzeczoznawcą i biegłym sądowym w dziedzinie sztuk plastycznych i związanego z nimi prawa autorskiego. Będąc wieloletnim pracownikiem Wydziału Sztuk Pięknych zawsze zabiegał o polepszanie warunków kształcenia i bazy lokalowej. Jest autorem wielu inicjatyw w tym względzie, np. dzięki pozyskanym przez niego środkom zewnętrznym oraz wykonanym przezeń projektom adaptacyjnym w 2005 r. Wydział uzyskał pomieszczenia, w którym powstała znana dzisiaj wszystkim Galeria Forum Wydziału Sztuk Pięknych i sklep z materiałami plastycznymi wraz ze zrewitalizowanym otoczeniem. W tym czasie doprowadził także do podpisana umowy z firmą Talens Polska na dokonanie sponsorskiego wyposażenia pracowni artystycznych i finansowe wsparcie stypendiami twórczymi dla wyróżniających się studentów. Opracował również koncepcję i plany adaptacji oraz rozbudowy budynków WSzP przy ul. Bydgoskiej 56, gdzie powstałyby cztery duże dodatkowe pracownie i powiększona o patio galeria sztuki na użytek mieszczących się w nim katedr - https://drive.google.com/file/d/1H1skwu8TvKp-MOGldX8wj-U1Im6ZBJQy/view?usp=share_link
W nadchodzącej kadencji, jako ewentualny prodziekan do spraw artystycznych, promocji i infrastruktury, chciałby ten projekt urzeczywistnić. Zrealizował ponadto kilka projektów adaptacyjnych wraz z ciągami technologicznymi w różnych lokalizacjach dla pracowni witrażu, z których ostatni - w dawnej sali sportowej przy ul. Sienkiewicza 30/32 - został urzeczywistniony dzięki jego staraniom i przychylności władz rektorskich. Obecnie jest zdeterminowany, by zbudować bądź zaadaptować stosowne przestrzenie dla powstania wydziałowej Galerii Sztuki, spełniającej nasze najwyższe oczekiwania. Założenia i sposób funkcjonowania tej Galerii są już opracowane przez zespół w składzie: prof. Katarzyna Adaszewska, prof. Dorota Chilińska, prof. Marcin Jaworski, prof. Marek Zajko i prof. Kazimierz Rochecki - https://drive.google.com/file/d/13Dan5foFrUo1s1OqKll2xbC-ScO5iOhi/view?usp=share_link
Prywatnie kolekcjonuje dzieła sztuki, lubi poezję i muzykę. Sam amatorsko muzykuje i komponuje.
Dr hab. Jacek Tylicki, prof. UMK. Absolwent – oprócz polskich - dwóch szkół anglojęzycznych, w tym American International School of Lagos. Ukończył kierunek Konserwatorstwo i Muzealnictwo na UMK w Toruniu (1985). W roku 1995 obronił doktorat na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego; stopień doktora habilitowanego (UMK) uzyskał w 2006 r. Od 2011 r. profesor UMK. W marcu 2024 r. wniosek o profesurę tytularną został przyjęty jednogłośnie przez Radę Doskonałości Naukowej i przesłany do kancelarii Prezydenta RP. W latach 2010-2019 pracownik Katedry Historii Sztuki i Kultury UMK (Wydział Nauk Historycznych); w latach 2006-2007 równolegle kurator zbiorów sztuki dawnej Muzeum Narodowego w Gdańsku, zaś od 2007 do 2013 r. profesor Uniwersytetu Gdańskiego. Od 2019 r. przewodniczący Rady Dyscypliny Nauki o Sztuce przy UMK; w tym charakterze przywrócił Dyscyplinie uprawnienia habilitacyjne, odebrane uprzednio Wydziałowi Sztuk Pięknych. Od 2020 r. wybierany dwukrotnie na członka Komitetu Nauk o Sztuce Polskiej Akademii Nauk. Wielokrotny stypendysta wielu instytucji zagranicznych, m.in. Uniwersytetu Wiedeńskiego, Oksfordzkiego i Londyńskiego, Królewskiej Holenderskiej Akademii Nauk, a także Uniwersytetu Humboldta w Berlinie. Brał aktywny udział w wielu konferencjach międzynarodowych (Niemcy, Holandia, Czechy, Łotwa, Belgia), jak też wyjeżdżał z odczytami na indywidualne zaproszenie na terenie Polski i za granicę (Lipsk, Londyn, Utrecht, Berlin i Haga). W latach 2013-2014 redaktor i kierownik po stronie polskiej publikacji internetowej The Gerson Project: Poland (Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie, Haga). 2015 organizator międzynarodowej konferencji Art of the Southern Netherlands, Gdańsk and the Polish-Lithuanian Commonwealth (Gdański Teatr Szekspirowski, Uniwersytet Gdański – publikacja 2017). Autor ponad dwustu opracowań naukowych w pięciu językach, w tym wielu wydanych za granicą oraz ponad pięćdziesięciu ekspertyz i konsultacji dla instytucji państwowych, domów aukcyjnych oraz osób prywatnych, także poza Polską. Konsultant naukowy dwóch podstawowych publikacji polskich z zakresu historii pieniądza papierowego. Członek Rady Muzealnej Muzeum Narodowego w Gdańsku oraz redakcji, rad redakcyjnych i stały recenzent kilku czasopism naukowych, a także Narodowego Centrum Nauki, wielokrotnie nagradzany za działalność naukową i organizacyjną przez Rektora UMK oraz organizacje zewnętrzne, m.in. Złotą Odznaką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Za Opiekę nad Zabytkami”. Należy do Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Polskiego Towarzystwa Numizmatycznego, International Bank Note Society, oraz – jako członek stowarzyszony - organizacji kustoszy malarstwa niderlandzkiego CODART. Promotor ukończonych dwudziestu pięciu prac magisterskich (UG, UMK) oraz trzech doktorskich (Universiteit Utrecht; UMK; UG). Recenzent siedmiu przewodów habilitacyjnych (Uniwersytet Jagielloński; Uniwersytet Warszawski; Instytut Sztuki PAN), siedmiu dysertacji doktorskich (UMK; UJ; UW; UWr) i jednego wniosku o tytuł profesora nadzwyczajnego (UW). W wolnym czasie zbiera dawne bibeloty i relaksuje się poprzez wycieczki piesze oraz rowerowe, a także przy dobrej muzyce i filmach.