Dyscyplina Sztuki Plastyczne i Konserwacja Dzieł Sztuki
SZATNIA 14. WIOLA UJAZDOWSKA DO 17.06
Niemiejsce zaprasza na wystawę z cyklu Szatnia.
Wicek Pogranicznik - Wiola Ujazdowska
23.05.2022-17.06.2022
Możliwość oglądania wystawy w dni robocze pomiędzy 8.00 a 18.00 na Wydziale Sztuk Pięknych UMK, ul. Sienkiewicza 30/32.
Koordynacja wystawy: Maciej Kwietnicki
Wiola Ujazdowska wychowała się we Włocławku, który słynie z zapory wodnej, transformacji kwiecistego starego rynku w betonowy plac oraz Fajansu. Fajans przeżył swoją świetność w czasach PRL - fabryka fajansu zatrudniała wówczas setki pracowników. Po transformacji fabryka upadła, by obecnie odrodzić się w formie prywatnej małej manufaktury. Od roku 2020 Wiola pracuje nad projektem "Kobiety z fabryki Fajansu", w którym opowiada historie pracownic fabryki. W roku 2021 dołączyła do projektu Karolina Majewska-Gude, badaczka sztuki oraz kuratorka. W ramach projektu, Wiola pracuje w malarni fabryki fajansu i maluje historie fabryczne głównie na talerzach i wazonach zwanych popularnie wickami. “Wicki” są oryginalną formą włocławską z czasów PRL, ale również obecnie jest wręczany na specjalne okazje, takie jak awans, nagroda, odejście na emeryturę, wyjątkowe rocznice. Sama forma jest bezużyteczna - ciężko cokolwiek przechowywać w “Wicku” i do złudzenia przypomina urny na prochy zmarłych. Swoją smukłością przypomina słup, a w obecnej sytuacji geo-politycznej i narracji publicznej słowo słup szybko łączy się ze słowem granica. Tak więc Wicek Pogranicznik jest słupem, to kruchy, reprezentacyjny symbol. Umieszczony w szatni jest niedostępny dla wszystkich zupełnie jak nasze granice, dostępne tylko dla wybranych.
Wiola Ujazdowska ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, na którym na Wydziale Sztuk Pięknych studiowała także malarstwo i witraż. W latach 2012-2013 studiowała w Kolońskim Instytucie Konserwacji i Restauracji Zabytków. Od 2014 roku mieszka i pracuje na Islandii, gdzie zdobyła m.in takie stypendia jak Stypendium Artystyczne Ministerstwa Kultury i Edukacji czy Icelandic Visual Art Fund. Twórczość Ujazdowskiej pokazywana była na wystawach w Polsce, Islandii, a także m.in w Portugali, Stanach Zjednoczonych, Niemczech czy Słowacji. Praktyka Ujazdowskiej to połączenie sztuki społecznie zaangażowanej, działań post-artystycznych, w których opiera się o metodologie zaczerpnięte zarówno z antropologii, jak i z kultury wizualnej czy semiotyki. W swoich pracach skupia się głównie na wspólnotach, których historie najłatwiej zapomnieć - robotnice fabryk z miast powiatowych, sezonowi robotnicy z krajów Europy środkowo-wschodniej w krajach nordyckich czy też zwierząt i roślin wplątanych w historie ludzko-nieludzkie. Ujazdowska pracuje również jako scenografka oraz należy do kolektywów AIVAG - prowadzącego badania i akcje dotyczące inkluzywności w sztuce islandzkiej, a także Beyond The post-soviet - skupiającego twórców i pracowników kultury, którzy w swojej praktyce wykorzystują studia dekolonialne w kontekście tożsamości post-sowieckiej.