Dyscyplina Sztuki Plastyczne i Konserwacja Dzieł Sztuki

ul. Sienkiewicza 30/32

zdjęcie nagłówkowe

Dyscyplina Sztuki Plastyczne i Konserwacja Dzieł Sztuki

KONSERWACJA MAPY Z LISTY UNESCO. FINAŁ PROJEKTU

Zdjęcie ilustracyjne

W dniach 30.09-01.10.2021 r. w Sali Lustrzanej Pszczyńskiego Zamku odbyła się konferencja podsumowująca projekt konserwacji-restauracji unikatowego zabytku kartografii śląskiej - rękopiśmiennej mapy Pszczyńskiego Wolnego Państwa Stanowego, wpisanej na Polską Listę Krajową Programu UNESCO Pamięć Świata. To wielkowymiarowe (ok. 2,5 x 3,0 m) odwzorowanie terenu o wyjątkowo szczegółowej treści topograficzno-gospodarczej, wykonał w 1636 roku Andreas Hindenberg na zlecenie księcia Seyfrieda II von Promnitz. Relację z przebiegu prac oraz wyniki badań techniki wykonania zabytku przedstawiły autorki realizacji: dr Jolanta Czuczko, dr Dorota Jutrzenka-Supryn oraz mgr Karolina Komsta-Sławińska z Katedry Konserwacji Restauracji Papieru i Skóry.

Rękopiśmienna mapa Pszczyńskiego Wolnego Państwa Stanowego ze zbiorów Archiwum Państwowego w Katowicach to jeden z najcenniejszych śląskich zabytków kartograficznych. Od momentu powstania mapa była intensywnie użytkowana, oglądana i „zczytywana”, stanowiąc dowód w rozstrzyganiu sporów granicznych. Stale uzupełniano jej treść o nowe informacje, a uszkodzone miejsca rekonstruowano, często już nie na papierowym podłożu, ale na płótnie, którym mapę podklejono. Mapa nie przetrwała do obecnych czasów w całości - uległa dekompozycji i od dłuższego czasu funkcjonowała jako 12 odrębnych części. Alarmujące doniesienia o wyjątkowo złym stanie mapy pojawiały się już od końca XVIII wieku aż do czasów współczesnych. W ekspertyzach z lat 90-tych XX wieku i z pierwszej dekady XXI wieku wskazywano nie tylko na katastrofalny stan zachowania, ale również na brak możliwości realizacji prac konserwatorskich z zastosowaniem dotychczas znanej metodyki.

W ostatnich latach (2017-2020) prace konserwatorskie mogły być zrealizowane dzięki opracowaniu nowatorskiej metodyki opartej na zastosowaniu sztywnego żelu Gellan, co umożliwiło przeprowadzenie szeregu zabiegów równolegle. W efekcie stały się dostępne dotąd nieczytelne treści i przywrócone zostały walory estetyczne zabytku. Sfinalizowanie projektu konserwacji umożliwiło ponowne podjęcie studiów nad obiektem w kontekście historii kartografii i historii regionu, jak również przyczyniło się do znaczącego rozwoju metodyki prac konserwatora zabytków na podłożu papierowym.

pozostałe wiadomości

galeria zdjęć

Click to zoom the picture. Click to zoom the picture. Click to zoom the picture. Click to zoom the picture. Click to zoom the picture. Click to zoom the picture. Click to zoom the picture.